Պատասխան
Նախևառաջ ցանկալի է խորհրդակցել բժիշկ-սեքսոպաթոլոգի հետ: Այդ խնդիրը կոչվում է անօրգազմիա և հանդիպում է ոչ այնքան հաճախ: Այն կարող է ունենալ մի շարք պատճառներ.
Զուգընկերների «կրակոտության» անհամապատասխանությունը (սովորաբար կինն ավելի դանդաղ է գրգռվում և «չի հասցնում» տղամարդու ետևից)
Անբավարար ստիմուլացիան (որպեսզի գրգռվածությունը վերաճի հեշտանքի միգուցե կարիք լինի ավելի կտրուկ շարժումների կամ քնքշանքների, նոր անսովոր պայմանների և այլն)
Հոգեբանական պատնեշի առկայությունը (կուտակվող անծանոթ, սուր զգացողությունները կարող են վախեցնել կնոջը` ստիպելով «ճնշել» դրանք)
Վախը անհաջողությունից (կինը ձգտում է հեշտանք ապրել, բայց ավելի ուժգին է վախենում, որ կրկին ոչինչ չի ստացվի)
Առավել «հասանելի» միջոցներից կարելի է խորհուրդ տալ ավելի շատ ուշադրություն դարձնել սեռական օրգանների և այլ մասերի տարբեր տեսակի քնքշանքներին, սեփական մարմնի և տարբեր հպումներին մարմնի արձագանքման ավելի մանրամասն ուսումնասիրելուն: Հաճախ օգնում է մաստուրբացիան (իհարկե, դրա դեմ նախատրամադրվածության բացակայության դեպքում):
Լավ արդյունք տալիս է վիբրոմերսիչի օգտագործումը, ցնցուղը կամ ջրի շիթը` ուղղված կլիտորին. ձեռքով հպումը կարող է անբավարար լինել «նախահեշտանքային պատնեշի» առաջին հաղթահարման համար:
Բնականաբար, բոլոր նմանատիպ էքպերիմենտները պետք է անցկացնել միայն ծայրահեղ հարմարավետ ու հանգիստ միջավայրում և ոչ մի պարագայում չի կարելի նպատակ դնել «պարտադիր հասնել օրգազմի»:
kiss.am