Արմեն Երիցյանը քաղաքապետ չընտրվեց, բայց դարձավ նախարար։ «Իրատես de facto»-ն նախարարից հետաքրքրվել է՝ այգին «մաքրելու» նպատակը դեռ մնո՞ւմ է:
-Հուսով եմ, չեք կասկածում, որ ես մանուկներին շատ եմ սիրում,- ասաց պարոն Երիցյանը:- Այն ժամանակ ինչ ասել եմ, ի սրտե եմ ասել: Ես երևանցի եմ, ու ինձ համար շատ կարևոր է այդ այգին: Կարծում եմ, քաղաքապետն այս առումով ինչ-որ միջոցներ կձեռնարկի:
-Ի՞նչ տարբերակ եք տեսնում խնդիրը լուծելու և այգին երեխաներին վերադարձնելու համար:
-Անհնար բան չի լինում, խնդրի լուծման ձևեր կգտնվեն: Ես այն ժամանակ ասացի՝ բերեք լուսավորենք, տեսախցիկներ դնենք: Կարծում եմ, սա առաջին քայլը կլինի, հետո կտեսնենք՝ ովքեր են, ու հետագա քայլերը կարվեն: Հիշում եմ՝ երեխա ժամանակ դա իմ ամենասիրած այգին էր, շատ էինք այնտեղ գնում, ինչո՞ւ մեր բալիկները չպետք է գնան: Դրա համար էլ առավել քան վստահ եմ, որ քաղաքապետարանը միջոցներ կձեռնարկի: Տարոն Մարգարյանին ես հարգում եմ, ինքն իմ ընկերն է, ճիշտ է, խնդիրը դժվար է, բայց ինքը լուծում կգտնի:
-Հայտնի է, որ այգին «զավթած» փոքրամասնությունը բավականին հզոր հովանավորներ ունի, հիմա պիտի պայքարել նրա՞նց, թե՞ նաև նրանց հովանավորների դեմ:
-Խնդիրն ամբողջ աշխարհում առկա է, և ինձ համար, որպես տղամարդու, դրանց տեսակն անընդունելի է: Որտեղ ուզում են լինեն, ինչ ուզում են անեն, իրենց խնդիրն է, բայց այն վայրերը, որ մեր բալիկների համար են, պետք է զերծ պահել նմաններից: Այսօր այս հարցի լուծումն արդեն իմ խնդիրը չէ, այսինքն, իմ գործառույթների ոլորտում չէ: Այն ժամանակ դա ի սրտե եմ ասել և որպես երևանցի, հիմա էլ եմ ասում ու կանգնած եմ իմ ընկերոջ` Տարոն Մարգարյանի կողքին: Եթե ասի` արի իրար հետ անենք, ես կգնամ կողքին կկանգնեմ:
-Թեև հայկական իրականության համար սա խորթ երևույթ է, բայց հասարակության համար նրանց ներկայությունը քիչ-քիչ սովորական է դառնում կարծես:
-Կարծում եմ, մենք` հայերս, այդ բանը չենք ընդունել ու չենք էլ ընդունելու: Մեր մտածելակերպին դեմ է: Պետք է երեխաներին այնպես դաստիարակել, որ դա լավ բան չէ: Իսկ թե եվրոպաներում ինչ է կատարվում, դա իրենց խնդիրն է: Ես, որպես տղամարդ, որպես ծնող, այդպիսի բաներին խիստ դեմ եմ:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում:
